6e culturele woensdag op school

bij de ze 6e culturele woensdag kregen we allemaal een woord, wij hadden het woord subjectief

dit woord betekend in het woordenboek: de aanduiding van een waarneming die samenhangt met de gedachte of de gevoelens van een individu en niet alleen bepaalt word door de stimulans, kan ook > bevoordeeld.

ons kleine woordveld:
waarheid, eigen mening, eigen, persoonlijk, over 1 kam scheren.

wij hebben hierbij gekozen de nadruk te leggen over hoe mensen met bepaalde dingen omgaan, hoe zij dingen zien in hun leven en daarbuiten en hoe zouden zijn iets in beeld brengen?

als eerste hebben wij een klein experiment gedaan in de school men onszelf, allemaal hebben we een foto gemaakt van dezelfde plekken en dan zie je dat de foto's zo ontsettend verschillen en dat is echt bijzonder om te zien!

hierna zijn we met een klein soort kunstwerk (in dit geval een piramide met lijnen erin) de straat op gegaan en hebben we aan mensen gevraagd om dit kunstwerk zelf ergens in de voor handen ruimte neer te zetten en daar een foto op eigen manier van te maken, hierbij was alles mogelijk. zo hebben we de meest bijzondere foto's gekregen van een man die bijvoorbeeld bij een patat kraam waar patatjes op stonden geschilderd zag en een foto maakte waarbij het net leek alsof je patatjes uit het kunstwerk groeiden. en een man en vrouw die een half uur bezig waren met de lijnen in de piramide terug te vinden in der ruimte en daar iets mee te doen, zo is hij zelfs op zijn buik op de grond gaan liggen om te kijken of hij dan een mooi en passend beeld zou krijgen, fantastisch!!
de eindresultaten waren dan ook alles zeggend. ik heb de foto's helaas zelf niet maar ik ga proberen ze te regelen zodat ik ze ook op mijn blog kan zetten!

tot snel he;)

5e culturele woensdag in Amsterdam

deze dag moesten we op eigen houtje 3 musea bezoeken. voor mij een mooie kans ook eens een beetje te kunnen uitslapen, heerlijk!

als eerste waren we bij een loods met allemaal constructies er in
de antwoorden op de vragen:
1- het tenstoonstellingsconcept is dat het allemaal constructies zijn, en elke kunstenaar heeft hier zijn idee van de hedendaagse kunst in een constructie uitgewerkt. dit was in ieder geval hoe ik het begreep en heb opgevat.
2- ik heb het ervaren als heel erg rommelig, dit doordat alles zo enorm dicht op elkaar stond terwijl het allemaal verschillende dingen en kleuren waren. elk object op zich had wat moois en wat eigens maar samen paste het niet en creeerde het bij mij een verwarrende en slordige indruk. ik zou het in aparte ruimtes exposeren want bij elkaar gaat gewoon niet naar mijn idee.

hier naast was een expositie van allemaal maquettes wat ik persoonlijk het geweldigst van de dag vond. ik heb er weer veel van geleerd over wat de mogelijkheden met maquettes zijn.

hierna ging ik door naar de nieuwe kerk. ik ben gek op kerken, ik vind de sfeer er altijd zo fantastisch en ik vind het altijd fijn even een kaarsje aan te steken voor mensen waarvan ik houd. het leek me dus leuk om naar een kerk te gaan. maar dan kom je binnen en wat zie je? de hele kerk en dan dus echt de hele kerk is niets anders dan 1 grote stijger! hoe lelijk! sorry maar een kerk is een heiligdom een plek voor rust en een plek om je geloof te kunnen uiten. geen plek om met velle kleuren kamertjes te maken die uitzicht geven op stijgers!!
de antwoorden op de vragen:
1- hoe ik het ruimtelijk werk van krein de koning ervaar: is hij een bouwvakker of kunstenaar? want het eerste lijkt het meer op. meer hoef ik niet te zeggen denk ik?
2- op 5 m hoogte lopen in een kerk was leuk geweest als je de kerk en zijn mooie inrichting ook nog had kunnen zien maar op een paar kleine stukjes na was dit niet echt mogelijk. de kleine stukjes waren wel erg mooi dat moet ik toegeven. daarna als ik weer beneden staat denk ik: leuk ik sta weer beneden en ik vond het niets ik heb nou niet echt een intense ervaring beleeft ofzo.

oké ik moet nu eerlijk gaan toegeven dat mijn blogs niet zo positief zijn maar dat heeft gewoon alles te maken met mijn disrespect voor een groot deel van de abstracte kunst van tegenwoordig. natuurlijk kan ik in veel ook wel wat positiefs zien en ik sta er ook echt wel open voor, ik loop niet in een museum te schreeuwen dat ik het niets vind en ik doe echt mijn best ergens na te kijken en te ontdekken of ik er iets in kan vinden wat een beetje bewondering bij me oproept maar als dat het niet doet, tja. zoals ik het aan het begin van de blog van Kóller Möller al zei vind ik dat alles tegenwoordig zo word uitgemolken. iedereen zoekt maar naar hetgeen wat vernieuwend is en raar is en bijzonder is en men vergeet waar hjet echt om gaat en dat is passie, iets doet waar je van houd, iets neerzetten waar jij jou gevoel mee uitdrukt en natuurlijk zijn er vele abstracte kunstenaars die het ook vanuit deze overweging doen maar je hebt er ook veel nepperts tussen zitten. zoals mijn moeder laatst zei, ik kan ook met mijn kut in de verf gaan zitten en dan op een doek gaan zitten en daarna een heel verhaal eromheen lullen over hoe kunst kut is want zo simpel is het tegenwoordig en hoe weet jij of iemand werkelijk vanuit een bepaalde passie iets heeft gemaakt en met een bepaalde gedachte of dat iemand gewoon iets in mekaar heeft geklotst. je weet het simpelweg tegenwoordig niet meer en dus kan ik geen volledig respect opbrengen voor die richting in de kunst.

bij het stedelijk museum was dit het geval. a waste a rooms! zo'n mooi museum en dan met zulke onzin erin. een lantaarnpaal buigen en zeggen dat is kunst is wel heel makkelijk. en dat in het stedelijk museum van amsterdam!! ik had daar toch meer kwaliteit verwacht.
de vragen:
1- de nieuwe ingang vind ik een mooi contrast met het oude gebouw en ik vind het binnen heel modern aandoen door de ruime ruimtes met al dat wit. de trap daar in tegen is wel weer oud ik vind die contrasten heel mooi.
2- omdat ik de collectie niet stedelijk museum waardig vond vind ik dus ook niet dat de nieuwe entree een extra gewicht aan de collectie geeft.

4e culturele woensdag bij Kröller Möller

na een reis van 2,5 uur met weet ik veel hoe veel overstappen komen we aan in the middle of nowhere!

de hoge veluwe, een plek die mij doet denken aan drenthe waar ik ben opgegroeid, heide en bos, blabla dat ken ik inmiddels wel en misschien dat ik de natuur ooit weer speciaal en prachtig ga vinden als ik in mijn midlifecrisis kom.

Kröller Möller was een soort grote beelden tuin en een relatief klein museum. het museum vond ik niet zeer interessant. ik bedoel een groot doek voor de helft rood en de andere helft wit schilderen of op een doek wat gips en prikkeldraad gooien en dat kwart verven kan ik ook wel. ik weet dat ik op deze opleiding ook respect voor dat soort dingen moet gaan krijgen maar voor alsnog heb ik alleen respect (als het om schilderijen gaat dan) voor kunst dat precies werk is en waar talent voor nodig is. dat shokkeren hebben we allemaal wel gezien mensen dit is geen 50e jaren meer maar 2010, slechts wat op een doek kladderen en zeggen dat het vernieuwend is en het kunst noemen werkt niet meer want dat is allang gedaan. zelfs met je penis, borsten of met poep schilderen is niet meer origineel, waar gaat het heen met onze kunstzinnige wereld dat dat soort mensen ook nog in musea komen te hangen en ziek veel geld vangen ook? goed maar dat is natuurlijk maar mijn mening.

de beeldentuin daarin tegen vond ik beter, materiaal vormgeven is al een kunst op zich en vergt veel geduld dus dan ben ik sneller geneigd het als kunst te accepteren. wat ik super gaaf vond was een stellage met allemaal kabels en dikke balken waarbij de balken elkaar niet raakten. het was een dunne constructie die ontzettend hoog de lucht in ging puur en alleen door duw en trek kracht van de kabels. als je het zo ziet snap je niet hoe dat de lucht in kan gaan, heel erg bijzonder en indrukwekkend, helaas heb ik hier geen foto van, stom, ja ik weet het.
van veel andere dingen heb ik wel foto's die ik hier onder bij zal voegen. let bij het rietveld paviljoen op de lijnen, ik heb geprobeerd het duidelijk te fotograferen, alle lijnen lopen door, in de muren, vloer, dak etc. heel erg mooi vormgegeven, heel strak en statisch daar hou ik wel van.

grrrr

hier word ik dus vervelend van he. schrijf ik een bericht van weet ik veel hoe veel tekst over de afgelopen culturele zondag op een vermoeiende avond, ben ik helemaal klaar en wil ik hem uploaden blijkt dat ik tussendoor door de computer ben uitgelogt en hem dus niet kan posten, maar ipv mijn bericht nog ff te laten zien zodat ik het op zijn minst kan kopieren staat er in het scherm dat mijn recenste sessie helaas verloren is gegaan!!!
dus met een zwaar geirriteerd hoofd ga ik nu slapen want ik ben kapot, die blog komt ooit wel als de sterren gunstig voor mij staan!

daaaag